Wat een week, wat een week! Een week waarin ik afscheid nam op stage, mijn kleren doneerde, een LIO plek kreeg en waarin in ik ging genieten aan zee! Laat ik beginnen bij het begin.

Vorige week maandag brak de laatste stageweek aan. Deze week waren vooral leuke activiteiten gepland en werd er geen les meer gegeven.

Op maandag was de technische repetitie voor het eindconcert en werden de puntjes op de i gezet.

Op dinsdag was de generale repetitie en in de middag hadden we klassenfeest. Ik had verwacht dat de ouders langskwamen, een leuk muziekje op stond en er spelletjes werden gedaan. Maar zo ging het dus niet! Rond de middag liepen al ouders de klas binnen met taarten, pizza's, frisdrank, snoepjes, ijs, cakejes, brownies, donuts, fruit, sushi en ga zo maar door! De klas werd omgetoverd tot restaurant. Tijdens het feest gingen de ouders gezellig eten met de kinderen. De hele middag werd gegeten,gegeten en gegeten.

Op woensdag was de laatste dag van het schooljaar. Vandaag was het eindconcert en werd er afscheid genomen. Het eindconcert was goed verlopen, het was heel leuk om te zien hoe de leerlingen “the KG song” met trots zongen! Aan het einde van het concert zongen alle leerlingen samen een lied (I’d like to teach the world to sing), dit was ook het moment waarop ik realiseerde dat het echt mijn laatste dag was. Na het concert nog een klassenfoto gemaakt en afscheid genomen van de leerlingen. Een moeder stelde de vraag of ik volgend schooljaar leerkracht werd in grade 1. Zij dacht dat ik de afgelopen weken in de klas was geweest om alvast kennis te maken met de leerlingen en manier van werken. Dit vond ik natuurlijk een groot compliment, maar toch even uitgelegd dat ik de stagiaire was en terug moet naar Nederland.

Op het einde van de dag ook afscheid genomen van mentoren, onderwijsassistent en nanny. Nog een laatste grouphug en toen ging ik met gemengde gevoelens de deur uit. Ik vond het heel erg jammer om te gaan, want ik heb een super leuke tijd gehad, heel veel geleerd en mooie feedback gekregen. Daarnaast was ik ook enthousiast over de zomervakantie!

Maar voor dat onze zomervakantie kon beginnen, eerst nog het LIO-sollicitatiegesprek. Op donderdag dan maar besloten een rustig dagje ervan te maken. Eerst ben ik donderdag mijn kleren gaan doneren bij het goede doel. Niks rustig dagje, maar verdwaald in de hitte! Ik had met Britt afgesproken dat ik de kleren ging doneren en vervolgens samen gingen eten in het winkelcentrum. Ik had het adres in het Thais bij me, het was maar 2 kilometer vanaf het metrostation dus wat kon er nog mis gaan? Alles dus! Eenmaal uitgestapt bij de metro, ben ik gelijk naar de taxi's gelopen. Nadat ik 5 taxi had aangehouden en niemand wist waar het was, besloten om terug naar de metro te gaan en het daar te vragen. Maar bij de metro wist natuurlijk ook niemand waar het was. Toen weer terug naar buiten en het nog eens bij een aantal taxi’s geprobeerd, ook weer zonder resultaat. Vervolgens besloten lopend te gaan. Ik had van te voren gegoogeld dat dit ongeveer 20 minuten lopen was, dus goed te doen. Maar nadat ik een halfuur gelopen had, toch besloten om nog een poging te wagen en het nog eens te vragen. Een jongeman kon me vertellen dat ik de straat moest oversteken en dat het dan aan het einde naar links was. Dus dat ging ik doen! Maar nadat ik ondertussen een uur verder was, het bloedheet had, vier gemiste gesprekken had en nog steeds geen idee had waar ik was, had ik de moed al opgegeven. Ondertussen Britt proberen te sms'en dat ik er zo snel mogelijk aankwam! Alweer ben ik mensen gaan aanspreken en uiteindelijk kwam ik terecht bij twee meiden. Deze vriendelijke meiden wisten waar ik moest zijn! Ze riepen hun vader, hij wilde me wel brengen voor 40 baht. Prima, want dat lopen had ook geen zin. Dus zo ging ik achterop de scooter door de sloppenwijk van Bangkok. Uiteindelijk heb ik mijn kleren gedoneerd bij ‘The Human Development Foundation’ en deze mensen waren er ontzettend blij mee. Dus toch nog een goede daad verricht! Vervolgens was de sympathieke vader zo aardig om me af te zetten bij het metrostation. Uiteindelijk kwam ik aan bij het winkelcentrum, eerst maar wat gedronken en gegeten en toen kon ik me voorbereiden op m’n LIO gesprek. En ik kan mededelen dat ik volgend jaar stage ga lopen op basisschool Gerardus Majella!!

Zo na deze dag was ik helemaal toe aan vakantie, gelukkig vertrokken we de volgende ochtend naar Koh Samed! Dus vroeg op vervolgens met de taxi, metro, skytrain, bus, boot en taxi en toen kwamen we aan bij het mooie en rustgevend Koh Samed. Hier hebben we een aantal heerlijke, ontspannen dagen gehad! Wat was het genieten daar! De laatste dag was het ontzettend slecht weer en zo gingen we in de regen terug naar Bangkok. Door het water met de koffers de speedboat op en vervolgens door de regen over de zee. We hadden net zo goed kunnen zwemmen want we waren kletsnat. Eenmaal aangekomen aan land, droge kleren aangedaan en toen de bus in, weer terug naar het vertrouwde Bangkok.

En nu zijn we weer in Bangkok, terug in de drukte. Ik heb nog een maand om te genieten van dit grote en mooie avontuur, want precies over een maand ben ik alweer geland op Schiphol.

Tot snel!